Kafirler sarmış paramparça olmuş yalnızlığımı. bir karanlık çökmüş dar bir sokakta sessizliğime köhne bir mutluluğun uğultusunda yitmiş hüzünlerim kahpeler sahip çıkmış umutlara tebessümlere ..Oysa Sen bir avuç aydınlığa sahip çıkmadın Kararmış kalplerin içinde yok olup gitmişsin prangalar vurmuşsun demir ağlardan ördüğüm benliğime .. Küf kokmuş hayatların altında kaldı cahilliğim ..yağmur sonrası toprak kokan yağmurlardan acı kokuyordu artık acizliğin tam ortasında kalmış kimsesizliğim gibi ...Kimse sormadı yaşamıyormuşsun yoksa öldün mü diye bu kifayetsiz kalmış hayatının içinde mimlenmiş bir acının koyunun da yokluğa karışmış bir sefaletin ortasında yitip gitmiş zamanlar gibiydi ....Sevmek Sevmemek ....Özlemek Özlememek .. Ağlamak Ağlamamak ... Anlamlı Anlamsız... Ölüm Ölmüş gibi hadi söyle yüreğim hangisi sensin bu yoksun kalmış yaşanmışlığının içinde ....Sessiz kaldım
REKLAM
0 yorum:
Yorum Gönder