Yıkın bu kenti savurun acıları hüzünleri
Demir parmaklarda kaldı sevdam özgürlüğüm
Kapatmayın güneşimi elimde bir tek o kaldı
Soluyor tüm yapraklarım kan damlıyor gözlerimden
Viran olmuş kentin sokaklarında aslı kaldı yüreğim
Gölgemi arıyorum senin yokluğunda
Her damlada adın yazıyor kaldırımlarda
Güneş yakıyor bedenimi rüzgar gam vuruyor umutlarıma
sessizkaldım
Terk edilmiş boş bir kentin yalnızlığı var ceplerimde
Herkesten sakladığım
Ve yüreğim can çekişiyor yokluğunda..
Gri parmaklıklar tutuyor sana koşmak isteyen her bir parçamı..
Güneşse senin gölgenin altında karanlıkta kaldı..
Aydınlatmıyor artık bu harap kenti ısıtmıyor artık sen kadar tenimi..
KaRaBaSaN__Eski bir Arkadaş
Tarih :2009-09-18
- Blogger Comment
- Facebook Comment
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
0 yorum:
Yorum Gönder