Bazen bir bilinmezlik sarar kimsesizliğimi Bazende bir radyoda çalan şarkıda asılı kalır yalnızlıklarım Bazen bazenlere karışır içimi acıtan tüm sözler bir acı doğar kara bataklar dan bir sis sarar ruhumun tüm siyahlığını bir ömür serilir katran karası kalmış ölüm sessizliğinde
Sessiz kaldım .....
Karanlığına biraz ışık yaksam. Kandilin yağı bitmeden yanan fitilin olsam. Titreyen gaz lambasının duvara yansıyan gölgesi olsam. Yalnızlık karanlıkta kalmak demektir aslında ölüm kadar sessiz. Mesela bir nur olsam, öldüğünde kabrini aydınlatsam. Sen ki cennet bahçelerinden bir bahçede musmutlu, ben başucunda fatiha okuyan bir garip adam... ...Profösör ...
Güzel Satırlar için Sevgili Profösöre Çok teşekkür ederim ...
0 yorum:
Yorum Gönder